هیشـــکی!
من ، خالی از خویشی و غربت..گیج و مبهوت بین بودن و نبودن........
هیشـــکی!
من ، خالی از خویشی و غربت..گیج و مبهوت بین بودن و نبودن........دلواپس ِ دلواپسی هایتان...
صب تا شب فکرم هزار و یک جا میره..دلم دائم انگار به یه مو آویزونه قلبم تاپ و توپ میکنه انقد تند میزنه که صداش و میشه شنید..انگار داره تو گلوم می زنه..
الهی بمیرم برا kh که با اون جثه ی ضعیف و لاغرش مجبوره جعبه های سنگین و بذاره رو شونه هاشو تا امبار ببره.. الهی بمیرم برا s که وختی با نامزدش قرار داره همه می فهمن از بس که براهمه دسمال برمیداره تا یکی کاپشن بهش بده یکی کفش یکی...! الهی بمیرم برا زرافه ها ! از بس این طفلیا دست و پاشون بلنده وختی میخوان آب بخورن بابای باباشون میاد جلو چششون ! الهی بمیرم برا مورچه کوچولو ای که هر روز رو میز آشپزخونه شرکت صد دفه جلو چشام رژه میره حتی یه دونه برنجم نمیتونه با خودش ببره تو لونه اش که معلوم نیس کجاس! دلم شور میزنه برا اون کارگرایی که روی داربستای بلند وایسادن و دارن کار میکنن اگه یهو سرشون گیج بره چی؟ دلم شور میزنه برا بدهکارا که پول تو حسابشون نیس به هزار و یه دلیل اون وخت طلبکارا خعلی راحت چکشونو برگشت میزنن اون وخت اینا باید سرشون تو دلشون باشه از خجالتشون! دلم شور میزنه برا دخترای ساده ی 13 -14 ساله که دلشون قنج میره برا لبخند یه پسر وختی تو راه مدرسه از کنارشون رد میشه.
بمیرم برا اونایی که یه شغلای سخت دارن که تازه به خاطرش خجالتم میکشن...مث تخلیه چاهیا..گورکنا..مرده شورا..کالبد شکافا..سنگ قبر تراشا.. آبدارچیا..رفتگرا..نمونه گیرای آزمایشگاها ! پرستارای سالمندان..نگهبانای زندان..
الهی بمیرم برا اون سربازایی که مسئول
انداختن چارپایه ی اعدامیان..دلم شور میزنه برا اونایی که غیرعمد یکی رو
کشتن خواب و خوراک ندارن طفلیا اسمشون از این به بعد میشه قاتل !
الهی بمیرم برا میمون که وختی کسی زشته اونو با میمون مقایسه می کنن..! الهی بمیرم برا اسب آبی و همه ی حیوونای گُنده ! اونا مشکلاتشون زیاده حوصله ندارم نام ببرم! بمیرم برا حشره هایی که راحت کشته میشن مث پروانه مث مورچه..جیرجیرک و...
بمیرم برا مامان جونم آخه پاهاش دیگه جون
نداره نمیتونه عکس خاک گرفته ی باباجون خدابیامرزمو صب به صب از دیوار برداره و تمیز کنه
مجبوره صبر کنه تا یه روز ما بریم خونه اش این کارو براش انجام بدیم.. دلم
براش شور میزنه چشاش کم سو شده نکنه زبونم لال تو خیابون موتوری
ماشینی...!!
دلم شور میزنه برا همه ی زن و شوهرایی که سر هیچ و پوچ داره زندگی شون از
هم می پاشه برا همونایی که یه روز عاشق ومعشوق بودن ناسلامتی!
بمیرم برا زندونیا و مریضا ی بی ملاقاتی...!!!
برا بیمارای روانی اونایی که خیلی وخته سکوت کردن...
بمیرم برا
ماهیا وختی گریه می کنن کسی نیس اشکاشونو پاک کنه...!!
بمیرم برا کلاغا که روسیاهن و تو صحن امام رضا جایی ندارن! دائم تو دلشون میگن خوش به حال کفتر سفیدا !!!
تاااا قیامت...شاید..
یه سریال داریم می بینیم این ماس ماسَکو گرفته دستش.. (کنترل تلویزیونو میگم) صد بار انگشتشو میذاره رو دکمه ی mute speakers !
وسط فیلم سه بار پیام بازرگانی پخش کردن خب چنتا از اینا موزیکال و شادِ.. تبلیغ پوشک بچه و مایع دستشویی و پفک نمکی و اینا.. بازانگشتشو میذاره رو دکمه ی mute speakers !
نه اینکه ما خیلی مشتاق دیدن پیام بازرگانی یا آهنگ ِ اون باشیم نه..از این حرصم می گیره که میگه: آهنگش ریتمیک ِ حرومه !! یه بار نشد ما تو این خونه یه آهنگ با صدای بلند گوش کنیم همیشه هد فون و هنسفری...
یه بار نذاشت تو حال خودمون باشیم.. می فهمی چی میگم؟ نه نمُردم از این بابت ! ولی تو دلم که مونده ! همش گیر همش گیر بسسه دیگه.....بابا به اینجامون رسیده...چقدر باب میل تو زندگی کنیم..تا کی برا خوشایند تو رفتار کنیم تیپ بزنیم..بشینم..بلند شیم...مهمونی بریم...مهموناتو تحمل کنیم..دوستاتو تحمل کنیم...چقدر خود خواهی تا کی ؟ تا کجا؟ ما خسته شدیم بریدیم اما تو نه..هنوز انرژی داری برا جنگیدن...
اصن قهرم باهات...قهر تاااا....نمیدونم کِی....فقط نمیخوام به این جنگ ادامه بدم..
پی خواهش نوشت : میشه نصیحتم نکنی عزیز ؟ خوش داشتم برا دل خودم نق بزنم...
قضاوتها..
بالاخره من این فیلمو دیروز دیدم...
این فیلم واقعا به دلم نشست....وختی فیلم تموم شد دلم میخواس بلند شم برم تو تلویزون! کنار تک تک بازیگرا و ازشون تشکر کنم...
این فیلم روایت ساده و در عین حال جذابی بود از زندگی همه ی ما..سر تیتر این روایت نوشته شده بود قضاوت..
قضاوت ِ نادر درباره ی مرضیه
قضاوت سیمین درباره ی نادر
قضاوت نادر درباره ی سیمین
قضاوت حجت درباره ی نادر و سیمین و مرضیه و خانم معلم !
قضاوت معلم ها و مدیر درباره ی خانم معلم
قضاوت بچه های مدرسه درباره ی ترمه
قضاوت همسایه ها درباره ی نادر و مرضیه
قضاوت سیمین درباره ی مرضیه
قضاوت بچه ی مرضیه درباره مرضیه
قضاوت پدر نادر درباره نادر و سیمین
قضاوت مامور دادگاه درباره ی نادر و مرضیه
قضاوت قاضی درباره ی نادر و مرضیه و حجت و خانم معلم و ترمه
و قضاوت دائمی ما درباره ی تک تک آدمای فیلم زندگی ِ خودمون.
و قضاوت دائمی خدا درباره ی ما و ما درباره ی خدا...................
ینی کدوم این قضاوت های دائمی درست و عادلانه و منصفانه تر ست ؟!
یک مشت پول خُرد برای مُشتهات...
وختی رسید رو انگشتای پاش وایساد و به زحمت زنگ و فشار داد..بعد چن دقیقه مادرش درو باز کرد...
گفت: س..سَ..سلام!!!
مادر چادرشو به دندونش گرفته بود زیر لب..جواب سلامشو داد..
کیف مدرسه اش رو با عجله گوشه ای پرت کرد و سریع به سمت قُلک سفالی کوچیکی که روی تاقچه بود ، رفت .
همه خستگی روزش رو سر قُلک بیچاره خالی کرد . پولای خرد رو که هنوز با تیکه های قلک قاطی بود تو جیبش ریخت و با سرعت از خونه خارج شد .نفس زنون وارد مغازه شد .
با ذوق گفت : آ..آ..آقااا...بِ..ب..ببخشید آقا ! یِ..یِ..یه کمربند..م..ممی خواستم..آ..آخه ، آخه فردا.. تت..تولد پ..پ..پدرم ِ آقا...
فروشنده: به به . مبارک باشه . چه جوری باشه عزیزم؟ چرم یا معمولی ، مشکی یا قهوه ای..خارجی یا ایرانی..؟
ادامه مطلب ...