یک جرعه از تو..ما را بس عزیز

داداشی سلام!

ممنونم که هستی..ممنون که افتخار میدی تنفست کنیم..ممنون که اجازه میدی جرعه ای از غمت و جرعه ای از شادیت نصیب ما بشه..تا مست بشیم.. ما دلخوشیم به بودن شما..شما چشم و چراغ بلاگستانی.

شما بمون، بنویس..هرجور که میخوای بنویس! مام از سر تا پا با همه ی وجودمون گوش میشیم.

خیلی خوشحال شدم وختی اومدم دیدم اون پست خداحافظی نیست..دارم بال در میارم خیلی خوشحالم..نمیدونم این شادی رو چطور به زبون بیارم..فقط به احترام وجود نازنینت تمام قد می ایستم و تعظیم می کنم عزیز..

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده از گزند مباد

سلامت همه آفاق در سلامت توست

به هیچ  عارضه شخص تو دردمند مباد

جمال صورت و معنی ز امن صحت توست

که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد

در این چمن چو درآید خزان به یغمایی

رهش به سرو سهی قامت بلند مباد

در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد

مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد

هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند

بر آتش تو بجز جان او سپند مباد

شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی

که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد